casuïst
See also: casuist
Dutch
Etymology
Borrowed from French casuiste.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌkaː.zyˈɪst/
Noun
casuïst m (plural casuïsten, diminutive casuïstje n)
Related terms
- casuïstiek
- casuïstisch
References
- van der Sijs, Nicoline, editor (2010), “casuist”, in Etymologiebank, Meertens Institute