catholicior
Latin
Etymology
From catholicus + -ior.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ka.tʰɔˈlɪ.ki.ɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ka.t̪oˈliː.t͡ʃi.or]
Adjective
catholicior (comparative, neuter catholicius); third declension
- comparative degree of catholicus
- 1872, J. Gagarin, Les Jésuites de Russie (overall work in French), page 129:
- « Credas mihi, inquit, Pontifex, ut potè cæteris Catholicis principibus catholicior (sic enim ait) non male habebit, Jesuitas in hoc Imperio remanere. »
- (please add an English translation of this quotation)
Declension
Third-declension comparative adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | catholicior | catholicius | catholiciōrēs | catholiciōra | |
| genitive | catholiciōris | catholiciōrum | |||
| dative | catholiciōrī | catholiciōribus | |||
| accusative | catholiciōrem | catholicius | catholiciōrēs catholiciōrīs |
catholiciōra | |
| ablative | catholiciōre catholiciōrī |
catholiciōribus | |||
| vocative | catholicior | catholicius | catholiciōrēs | catholiciōra | |