catillo

Latin

FWOTD – 6 April 2017

Pronunciation

Etymology 1

From catīllus (small dish) +‎ (denominative verb-forming suffix).

Verb

catīllō (present infinitive catīllāre, perfect active catīllāvī, supine catīllātum); first conjugation

  1. to lick a dish
    • c. 200 BCE, Plautus, translator: Henry Thomas Riley, 1912, Casina, 3.2.19-22:
      Flagitium maxumum feci miser, propter operam illius hirqui improbi, edentuli, qui hoc mihi contraxit; operam uxoris polliceor foras, quasi catillatum.
      I've done a most disgraceful action for the sake of that vile and toothless goat, who has engaged me in this. I've promised the aid of my wife out of doors, as though to go lick dishes like a dog.
Conjugation
Derived terms

Etymology 2

From catīllō (I lick a dish) +‎ (noun-forming suffix).

Noun

catīllō m (genitive catīllōnis); third declension

  1. plate-licker, glutton, gormandizer
Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative catīllō catīllōnēs
genitive catīllōnis catīllōnum
dative catīllōnī catīllōnibus
accusative catīllōnem catīllōnēs
ablative catīllōne catīllōnibus
vocative catīllō catīllōnēs

Etymology 3

Non-lemma forms.

Noun

catīllō

  1. dative/ablative singular of catīllus

References