caudicarius
Latin
Etymology
From caudex (“tree trunk, stump”) + -ārius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kau̯.dɪˈkaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kau̯.d̪iˈkaː.ri.us]
Adjective
caudicārius (feminine caudicāria, neuter caudicārium); first/second-declension adjective
- of or pertaining to tree trunks
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | caudicārius | caudicāria | caudicārium | caudicāriī | caudicāriae | caudicāria | |
| genitive | caudicāriī | caudicāriae | caudicāriī | caudicāriōrum | caudicāriārum | caudicāriōrum | |
| dative | caudicāriō | caudicāriae | caudicāriō | caudicāriīs | |||
| accusative | caudicārium | caudicāriam | caudicārium | caudicāriōs | caudicāriās | caudicāria | |
| ablative | caudicāriō | caudicāriā | caudicāriō | caudicāriīs | |||
| vocative | caudicārie | caudicāria | caudicārium | caudicāriī | caudicāriae | caudicāria | |
References
- “caudicarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- caudicarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.