causalis

Latin

Etymology

From causa +‎ -ālis.

Pronunciation

Adjective

causālis (neuter causāle); third-declension two-termination adjective

  1. (Late Latin) causal
  2. (Late Latin, grammar) causal
    • 1737, Glossarium germanicum, continens origines & antiquitates totius linguae germanicae, et omnium pene vocabulorum, vigentium et desitorum. Opus [...] Johannis Georgii Wachteri, page 257:
      Gothi tres habent conjunctiones causales, than Luc. I. 66. unte Matth. IX. 24. & uhthan Marc. XVI. 8. Anglosaxones & Franci nullas.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

Third-declension two-termination adjective.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative causālis causāle causālēs causālia
genitive causālis causālium
dative causālī causālibus
accusative causālem causāle causālēs
causālīs
causālia
ablative causālī causālibus
vocative causālis causāle causālēs causālia

Descendants

  • Catalan: causal
  • Dutch: causaal
  • Norwegian Bokmål: kausal
  • Norwegian Nynorsk: kausal
  • English: causal
  • French: causal
  • German: kausal
  • Italian: causale
  • Portuguese: causal
  • Romanian: cauzal
  • Spanish: causal
  • Swedish: kausal

References

  • causalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • causalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.