cavillandus
Latin
Etymology
Future passive participle of cavillor
Participle
cavillandus (feminine cavillanda, neuter cavillandum); first/second-declension participle
- which is to be mocked
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cavillandus | cavillanda | cavillandum | cavillandī | cavillandae | cavillanda | |
| genitive | cavillandī | cavillandae | cavillandī | cavillandōrum | cavillandārum | cavillandōrum | |
| dative | cavillandō | cavillandae | cavillandō | cavillandīs | |||
| accusative | cavillandum | cavillandam | cavillandum | cavillandōs | cavillandās | cavillanda | |
| ablative | cavillandō | cavillandā | cavillandō | cavillandīs | |||
| vocative | cavillande | cavillanda | cavillandum | cavillandī | cavillandae | cavillanda | |