cealaigh
Irish
Verb
cealaigh (present analytic cealaíonn, future analytic cealóidh, verbal noun cealú, past participle cealaithe)
- to cancel (invalidate, annul)
Conjugation
conjugation of cealaigh (second conjugation)
| verbal noun | cealú | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | cealaithe | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | cealaím | cealaíonn tú; cealaír† |
cealaíonn sé, sí | cealaímid; cealaíonn muid |
cealaíonn sibh | cealaíonn siad; cealaíd† |
a chealaíonn; a chealaíos / a gcealaíonn* |
cealaítear |
| past | chealaigh mé; chealaíos | chealaigh tú; chealaís | chealaigh sé, sí | chealaíomar; chealaigh muid | chealaigh sibh; chealaíobhair | chealaigh siad; chealaíodar | a chealaigh / ar chealaigh* |
cealaíodh |
| past habitual | chealaínn / gcealaínn‡‡ | chealaíteá / gcealaíteᇇ | chealaíodh sé, sí / gcealaíodh sé, s퇇 | chealaímis; chealaíodh muid / gcealaímis‡‡; gcealaíodh muid‡‡ | chealaíodh sibh / gcealaíodh sibh‡‡ | chealaídís; chealaíodh siad / gcealaídís‡‡; gcealaíodh siad‡‡ | a chealaíodh / a gcealaíodh* |
chealaítí / gcealaít퇇 |
| future | cealóidh mé; cealód; cealóchaidh mé† |
cealóidh tú; cealóir†; cealóchaidh tú† |
cealóidh sé, sí; cealóchaidh sé, sí† |
cealóimid; cealóidh muid; cealóchaimid†; cealóchaidh muid† |
cealóidh sibh; cealóchaidh sibh† |
cealóidh siad; cealóid†; cealóchaidh siad† |
a chealóidh; a chealós; a chealóchaidh†; a chealóchas† / a gcealóidh*; a gcealóchaidh*† |
cealófar; cealóchar† |
| conditional | chealóinn; chealóchainn† / gcealóinn‡‡; gcealóchainn†‡‡ | chealófá; chealóchthᆠ/ gcealófᇇ; gcealóchthᆇ‡ | chealódh sé, sí; chealóchadh sé, sí† / gcealódh sé, s퇇; gcealóchadh sé, s톇‡ | chealóimis; chealódh muid; chealóchaimis†; chealóchadh muid† / gcealóimis‡‡; gcealódh muid‡‡; gcealóchaimis†‡‡; gcealóchadh muid†‡‡ | chealódh sibh; chealóchadh sibh† / gcealódh sibh‡‡; gcealóchadh sibh†‡‡ | chealóidís; chealódh siad; chealóchadh siad† / gcealóidís‡‡; gcealódh siad‡‡; gcealóchadh siad†‡‡ | a chealódh; a chealóchadh† / a gcealódh*; a gcealóchadh*† |
chealófaí; chealóchthaí† / gcealófa퇇; gcealóchtha톇‡ |
| subjunctive | ||||||||
| present | go gcealaí mé; go gcealaíod† |
go gcealaí tú; go gcealaír† |
go gcealaí sé, sí | go gcealaímid; go gcealaí muid |
go gcealaí sibh | go gcealaí siad; go gcealaíd† |
— | go gcealaítear |
| past | dá gcealaínn | dá gcealaíteá | dá gcealaíodh sé, sí | dá gcealaímis; dá gcealaíodh muid |
dá gcealaíodh sibh | dá gcealaídís; dá gcealaíodh siad |
— | dá gcealaítí |
| imperative | ||||||||
| – | cealaím | cealaigh | cealaíodh sé, sí | cealaímis | cealaígí; cealaídh† |
cealaídís | — | cealaítear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| cealaigh | chealaigh | gcealaigh |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “cealaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN