celibát
Czech
Etymology
Learned borrowing from Latin caelibātus (“celibacy, a single life”), from caelebs (“unmarried”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈt͡sɛlɪbaːt]
- Hyphenation: ce‧li‧bát
Noun
celibát m inan (relational adjective celibátní)
- celibacy (state of being unmarried)
- (figuratively) abstinence (abstaining from sexual relations)
Declension
Declension of celibát (hard masculine inanimate)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | celibát | celibáty |
| genitive | celibátu | celibátů |
| dative | celibátu | celibátům |
| accusative | celibát | celibáty |
| vocative | celibáte | celibáty |
| locative | celibátě, celibátu | celibátech |
| instrumental | celibátem | celibáty |
Derived terms
- celibátník m anim
Further reading
- “celibát”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “celibát”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “celibát”, in Akademický slovník současné češtiny, 2012–2025, slovnikcestiny.cz
- “celibát”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025