celnictwo
Polish
Etymology
From celnik + -ctwo.[1] First attested in 1564.[2]
Pronunciation
- Rhymes: -it͡stfɔ
- Syllabification: cel‧ni‧ctwo
Noun
celnictwo n
- customs collections (all activities related to the collection of customs duties; function of a customs officer)
- (education) customs collections (these activities as a field of study)
- (obsolete, collective) customs officers (all officers collecting customs)
Declension
Declension of celnictwo
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | celnictwo | celnictwa |
| genitive | celnictwa | celnictw |
| dative | celnictwu | celnictwom |
| accusative | celnictwo | celnictwa |
| instrumental | celnictwem | celnictwami |
| locative | celnictwie | celnictwach |
| vocative | celnictwo | celnictwa |
References
- ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “celnictwo”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “celnictwo”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- celnictwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- celnictwo in Polish dictionaries at PWN
- Krystyna Siekierska (29.01.2019) “CELNICTWO”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “celnictwo”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “celnictwo”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “celnictwo”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 260
- celnictwo in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego