celujący

Polish

Etymology

From celować +‎ -ący.

Pronunciation

  • IPA(key): /t͡sɛ.luˈjɔn.t͡sɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnt͡sɘ
  • Syllabification: ce‧lu‧ją‧cy

Adjective

celujący (not comparable, no derived adverb)

  1. exceptional, exemplary
    Synonyms: wzorowy, doskonały

Participle

celujący (active adjectival)

  1. masculine singular active adjectival participle of celować

Declension

Declension of celujący (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative celujący celująca celujące celujący celujące
genitive celującego celującej celującego celujących
dative celującemu celującej celującemu celującym
accusative celującego celujący celującą celujące celujących celujące
instrumental celującym celującą celującym celującymi
locative celującym celującej celującym celujących

Noun

celujący m inan

  1. (education) A+ (the letter grade assigned) [with z (+ genitive) ‘in what subject’]
    Synonyms: sześć, szóstka

Declension

Declension of celujący
singular plural
nominative celujący celujące
genitive celującego celujących
dative celującemu celującym
accusative celujący celujące
instrumental celującym celującymi
locative celującym celujących
vocative celujący celujące

Further reading

  • celujący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • celujący in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.