cementarius
Latin
Alternative forms
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɛ.mɛnˈtaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t͡ʃe.men̪ˈt̪aː.ri.us]
Noun
cementārius m (genitive cementāriī or cementārī); second declension
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | cementārius | cementāriī |
| genitive | cementāriī cementārī1 |
cementāriōrum |
| dative | cementāriō | cementāriīs |
| accusative | cementārium | cementāriōs |
| ablative | cementāriō | cementāriīs |
| vocative | cementārie | cementāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References
- "cementarius", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)