cenobicki
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /t͡sɛ.nɔˈbit͡s.ki/
Audio: (file) - Rhymes: -it͡ski
- Syllabification: ce‧no‧bic‧ki
Adjective
cenobicki (not comparable, no derived adverb)
- (relational, Roman Catholicism) cenobite (monk who lives in a religious community, rather than in solitude)
Declension
Declension of cenobicki (velar)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | cenobicki | cenobicka | cenobickie | cenobiccy | cenobickie | |
| genitive | cenobickiego | cenobickiej | cenobickiego | cenobickich | ||
| dative | cenobickiemu | cenobickiej | cenobickiemu | cenobickim | ||
| accusative | cenobickiego | cenobicki | cenobicką | cenobickie | cenobickich | cenobickie |
| instrumental | cenobickim | cenobicką | cenobickim | cenobickimi | ||
| locative | cenobickim | cenobickiej | cenobickim | cenobickich | ||
Related terms
Further reading
- cenobicki in Polish dictionaries at PWN