centifidus
Latin
Etymology
From centi- (“hundred”) + -fidus, from findere (“to split”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɛnˈtɪ.fɪ.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t͡ʃen̪ˈt̪iː.fi.d̪us]
Adjective
centifidus (feminine centifida, neuter centifidum); first/second-declension adjective
- centifidous, divided into 100 parts
- synonym of multifidus, divided in many parts
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | centifidus | centifida | centifidum | centifidī | centifidae | centifida | |
| genitive | centifidī | centifidae | centifidī | centifidōrum | centifidārum | centifidōrum | |
| dative | centifidō | centifidae | centifidō | centifidīs | |||
| accusative | centifidum | centifidam | centifidum | centifidōs | centifidās | centifida | |
| ablative | centifidō | centifidā | centifidō | centifidīs | |||
| vocative | centifide | centifida | centifidum | centifidī | centifidae | centifida | |
Coordinate terms
Descendants
- → English: centifidous
References
- “centifidus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- centifidus in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 1, Hahnsche Buchhandlung
- centifidus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.