centipes
Latin
Etymology
From centum (“hundred”) + pēs (“foot”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈkɛn.tɪ.peːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈt͡ʃɛn̪.t̪i.pes]
Adjective
centipēs (genitive centipedis); third-declension one-termination adjective
Declension
Third-declension one-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | centipēs | centipedēs | centipedia | ||
| genitive | centipedis | centipedium | |||
| dative | centipedī | centipedibus | |||
| accusative | centipedem | centipēs | centipedēs | centipedia | |
| ablative | centipedī | centipedibus | |||
| vocative | centipēs | centipedēs | centipedia | ||
Noun
centipēs m (genitive centipedis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | centipēs | centipedēs |
| genitive | centipedis | centipedum |
| dative | centipedī | centipedibus |
| accusative | centipedem | centipedēs |
| ablative | centipede | centipedibus |
| vocative | centipēs | centipedēs |
References
- “centipes”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- centipes in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.