cerceluț

Romanian

Etymology

From cercel +‎ -uț.

Noun

cerceluț m (plural cerceluți)

  1. diminutive of cercel

Declension

Declension of cerceluț
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative cerceluț cerceluțul cerceluți cerceluții
genitive-dative cerceluț cerceluțului cerceluți cerceluților
vocative cerceluțule cerceluților