certifikat
See also: certifikát
Danish
Etymology
From Latin certificatum.
Noun
certifikat n (singular definite certifikatet, plural indefinite certifikater)
Declension
| neuter gender |
singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | certifikat | certifikatet | certifikater | certifikaterne |
| genitive | certifikats | certifikatets | certifikaters | certifikaternes |
Related terms
- certificere
References
Serbo-Croatian
Etymology
From Latin certificatum.
Pronunciation
- IPA(key): /t͡sertifǐkaːt/
- Hyphenation: cer‧ti‧fi‧kat
Noun
certifìkāt m inan (Cyrillic spelling цертифѝка̄т)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | certifìkāt | certifikati |
| genitive | certifikáta | certifikata |
| dative | certifikatu | certifikatima |
| accusative | certifikat | certifikate |
| vocative | certifikate | certifikati |
| locative | certifikatu | certifikatima |
| instrumental | certifikatom | certifikatima |
Synonyms
- sertifikat (Bosnia, Serbia)
References
- “certifikat”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025
Swedish
Etymology
From French certificat, from Latin certificatum.
Noun
certifikat n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | certifikat | certifikats |
| definite | certifikatet | certifikatets | |
| plural | indefinite | certifikat | certifikats |
| definite | certifikaten | certifikatens |