chanchamayensis
Latin
Etymology
Likely from Spanish Chanchamayo + -ēnsis.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kʰaŋ.kʰa.ma.yˈẽː.sɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kaŋ.ka.ma.iˈɛn.sis]
Adjective
chanchamayēnsis (neuter chanchamayēnse); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | chanchamayēnsis | chanchamayēnse | chanchamayēnsēs | chanchamayēnsia | |
| genitive | chanchamayēnsis | chanchamayēnsium | |||
| dative | chanchamayēnsī | chanchamayēnsibus | |||
| accusative | chanchamayēnsem | chanchamayēnse | chanchamayēnsēs chanchamayēnsīs |
chanchamayēnsia | |
| ablative | chanchamayēnsī | chanchamayēnsibus | |||
| vocative | chanchamayēnsis | chanchamayēnse | chanchamayēnsēs | chanchamayēnsia | |
Descendants
- Translingual: Drymaeus chanchamayensis