characteristicus
Latin
Etymology
From Ancient Greek χαρακτηριστικός (kharaktēristikós, “characteristic”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kʰa.rak.teːˈrɪs.tɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ka.rak.t̪eˈris.t̪i.kus]
Noun
charactēristicus m (genitive charactēristicī); second declension
Declension
Second-declension noun.
Synonyms
Related terms
- charactēr
- charactērismos
Descendants
Descendants
- → Asturian: carauterísticu, carauterística (learned)
- → Danish: karakteristika (learned)
- → Dutch: karakteristiek
- → English: characteristic
- →⇒ Finnish: karakteristiikka, karakteristika, karakteristinen
- → French: caractéristique (learned)
- →⇒ German: Charakteristikum, charakteristisch
- → Interlingua: characteristic
- Italian: caratteristico
- → Norman: caractéthistique (learned)
- → Norwegian Nynorsk: karakteristika (learned)
- →⇒ Polish: charakterystyczny, charakterystyka
- → Romanian: caracteristic, caracteristică (learned)
- Sicilian: carattirìsticu
- → Serbo-Croatian: karakterìstika (learned)