charmoffensiv
Swedish
Etymology
Compound of charm + offensiv. First attested in 1958.
Noun
charmoffensiv c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | charmoffensiv | charmoffensivs |
| definite | charmoffensiven | charmoffensivens | |
| plural | indefinite | charmoffensiver | charmoffensivers |
| definite | charmoffensiverna | charmoffensivernas |