chervan
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish کروان (kervan), from Persian کاروان (kârvân). Doublet of caravană.
Noun
chervan n (plural chervane)
- (dated) caravan
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | chervan | chervanul | chervane | chervanele | |
| genitive-dative | chervan | chervanului | chervane | chervanelor | |
| vocative | chervanule | chervanelor | |||