chindeuț

Romanian

Etymology

From chindeu +‎ -uț.

Noun

chindeuț n (plural chindeuțuri)

  1. diminutive of chindeu

Declension

Declension of chindeuț
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative chindeuț chindeuțul chindeuțuri chindeuțurile
genitive-dative chindeuț chindeuțului chindeuțuri chindeuțurilor
vocative chindeuțule chindeuțurilor

References

  • chindeuț in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN