chodowy
Polish
Etymology
From chód + -owy.[1] First attested in 1803.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /xɔˈdɔ.vɘ/
- Rhymes: -ɔvɘ
- Syllabification: cho‧do‧wy
Adjective
chodowy (not comparable, no derived adverb)
Declension
Declension of chodowy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | chodowy | chodowa | chodowe | chodowi | chodowe | |
| genitive | chodowego | chodowej | chodowego | chodowych | ||
| dative | chodowemu | chodowej | chodowemu | chodowym | ||
| accusative | chodowego | chodowy | chodową | chodowe | chodowych | chodowe |
| instrumental | chodowym | chodową | chodowym | chodowymi | ||
| locative | chodowym | chodowej | chodowym | chodowych | ||
References
- ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “chodowy”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- ^ Pismo Miesięczne Prus-Południowych (in Polish), volume 2, number 3, February 1803, page 284
Further reading
- chodowy in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “chodowy”, in Słownik języka polskiego
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “chodowy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 289