christendommelijk

Dutch

Etymology

From christendom +‎ -e- +‎ -lijk. From the 20th century.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌkrɪs.tənˈdɔ.mə.lək/
  • Hyphenation: chris‧ten‧dom‧me‧lijk

Adjective

christendommelijk (comparative christendommelijker, superlative christendommelijkst)

  1. (theology, chiefly Protestantism, derogatory) pertaining to (petit bourgeois) Christendom

Declension

Declension of christendommelijk
uninflected christendommelijk
inflected christendommelijke
comparative christendommelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial christendommelijk christendommelijker het christendommelijkst
het christendommelijkste
indefinite m./f. sing. christendommelijke christendommelijkere christendommelijkste
n. sing. christendommelijk christendommelijker christendommelijkste
plural christendommelijke christendommelijkere christendommelijkste
definite christendommelijke christendommelijkere christendommelijkste
partitive christendommelijks christendommelijkers