chybnąć

Polish

Etymology

From chybać +‎ -nąć.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈxɘb.nɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɘbnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: chyb‧nąć

Verb

chybnąć pf

  1. (transitive) to shake
    Synonyms: poruszyć, zakołysać
  2. (reflexive with się) to wobble
    Synonym: zachwiać się
  3. (transitive, Eastern Lublin, Żabno) synonym of omylić / chybić
    Chybnena pszenica.The grain failed this year.

Conjugation

Conjugation of chybnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive chybnąć
future tense 1st chybnę chybniemy
2nd chybniesz chybniecie
3rd chybnie chybną
impersonal chybnie się
past tense 1st chybnąłem,
-(e)m chybnął
chybnęłam,
-(e)m chybnęła
chybnęłom,
-(e)m chybnęło
chybnęliśmy,
-(e)śmy chybnęli
chybnęłyśmy,
-(e)śmy chybnęły
2nd chybnąłeś,
-(e)ś chybnął
chybnęłaś,
-(e)ś chybnęła
chybnęłoś,
-(e)ś chybnęło
chybnęliście,
-(e)ście chybnęli
chybnęłyście,
-(e)ście chybnęły
3rd chybnął chybnęła chybnęło chybnęli chybnęły
impersonal chybnięto
conditional 1st chybnąłbym,
bym chybnął
chybnęłabym,
bym chybnęła
chybnęłobym,
bym chybnęło
chybnęlibyśmy,
byśmy chybnęli
chybnęłybyśmy,
byśmy chybnęły
2nd chybnąłbyś,
byś chybnął
chybnęłabyś,
byś chybnęła
chybnęłobyś,
byś chybnęło
chybnęlibyście,
byście chybnęli
chybnęłybyście,
byście chybnęły
3rd chybnąłby,
by chybnął
chybnęłaby,
by chybnęła
chybnęłoby,
by chybnęło
chybnęliby,
by chybnęli
chybnęłyby,
by chybnęły
impersonal chybnięto by
imperative 1st niech chybnę chybnijmy
2nd chybnij chybnijcie
3rd niech chybnie niech chybną
passive adjectival participle chybnięty chybnięta chybnięte chybnięci chybnięte
anterior adverbial participle chybnąwszy
verbal noun chybnięcie

Further reading

  • chybnąć in Polish dictionaries at PWN
  • Hieronim Łopaciński (1892) “chybnąć”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 188