cicatricosus
Latin
Etymology
From cicātrīx (“scar”) + -ōsus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɪ.kaː.triːˈkoː.sʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t͡ʃi.ka.t̪riˈkɔː.s̬us]
Adjective
cicātrīcōsus (feminine cicātrīcōsa, neuter cicātrīcōsum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cicātrīcōsus | cicātrīcōsa | cicātrīcōsum | cicātrīcōsī | cicātrīcōsae | cicātrīcōsa | |
| genitive | cicātrīcōsī | cicātrīcōsae | cicātrīcōsī | cicātrīcōsōrum | cicātrīcōsārum | cicātrīcōsōrum | |
| dative | cicātrīcōsō | cicātrīcōsae | cicātrīcōsō | cicātrīcōsīs | |||
| accusative | cicātrīcōsum | cicātrīcōsam | cicātrīcōsum | cicātrīcōsōs | cicātrīcōsās | cicātrīcōsa | |
| ablative | cicātrīcōsō | cicātrīcōsā | cicātrīcōsō | cicātrīcōsīs | |||
| vocative | cicātrīcōse | cicātrīcōsa | cicātrīcōsum | cicātrīcōsī | cicātrīcōsae | cicātrīcōsa | |
References
- “cicatricosus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cicatricosus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.