ciens

Latin

Etymology

Present participle of cieō.

Participle

ciēns (genitive cientis); third-declension one-termination participle

  1. rousing

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative ciēns cientēs cientia
genitive cientis cientium
dative cientī cientibus
accusative cientem ciēns cientēs
cientīs
cientia
ablative ciente
cientī1
cientibus
vocative ciēns cientēs cientia

1When used purely as an adjective.