ciftlâc
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish چفتلك (çiftlik).
Noun
ciftlâc n (plural ciftlâcuri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | ciftlâc | ciftlâcul | ciftlâcuri | ciftlâcurile | |
| genitive-dative | ciftlâc | ciftlâcului | ciftlâcuri | ciftlâcurilor | |
| vocative | ciftlâcule | ciftlâcurilor | |||
References
- ciftlâc in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN