ciliatus

Translingual

Etymology

Borrowed from Latin ciliātus.

Adjective

ciliatus m (feminine ciliata, neuter ciliatum)

  1. ciliate

Derived terms

Latin

Etymology

From cilium +‎ -ātus.

Pronunciation

Adjective

ciliātus (feminine ciliāta, neuter ciliātum); first/second-declension adjective

  1. (New Latin) Having cilia

Usage notes

  • Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ciliātus ciliāta ciliātum ciliātī ciliātae ciliāta
genitive ciliātī ciliātae ciliātī ciliātōrum ciliātārum ciliātōrum
dative ciliātō ciliātae ciliātō ciliātīs
accusative ciliātum ciliātam ciliātum ciliātōs ciliātās ciliāta
ablative ciliātō ciliātā ciliātō ciliātīs
vocative ciliāte ciliāta ciliātum ciliātī ciliātae ciliāta

Descendants

  • English: ciliate
  • Translingual: ciliatus

References