cinik
Serbo-Croatian
Etymology
Derived from German Zyniker, from Latin cynicus.
Pronunciation
- IPA(key): /t͡sǐnik/
- Hyphenation: ci‧nik
Noun
cìnik m anim (Cyrillic spelling цѝник)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | cinik | cinici |
| genitive | cinika | cinika |
| dative | ciniku | cinicima |
| accusative | cinika | cinike |
| vocative | ciniče | cinici |
| locative | ciniku | cinicima |
| instrumental | cinikom | cinicima |
Further reading
- “cinik”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025