ciontuț

Romanian

Etymology

From ciont +‎ -uț.

Noun

ciontuț n (plural ciontuțe)

  1. diminutive of ciont

Declension

Declension of ciontuț
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative ciontuț ciontuțul ciontuțe ciontuțele
genitive-dative ciontuț ciontuțului ciontuțe ciontuțelor
vocative ciontuțule ciontuțelor