circitandus
Latin
Etymology
Future passive participle of circitō
Participle
circitandus (feminine circitanda, neuter circitandum); first/second-declension participle
- which is to be frequented
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | circitandus | circitanda | circitandum | circitandī | circitandae | circitanda | |
| genitive | circitandī | circitandae | circitandī | circitandōrum | circitandārum | circitandōrum | |
| dative | circitandō | circitandae | circitandō | circitandīs | |||
| accusative | circitandum | circitandam | circitandum | circitandōs | circitandās | circitanda | |
| ablative | circitandō | circitandā | circitandō | circitandīs | |||
| vocative | circitande | circitanda | circitandum | circitandī | circitandae | circitanda | |