circumcisio
See also: circumcisió
Latin
Etymology
From circumcīdō (“cut around”) + -siō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɪr.kʊŋˈkiː.si.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t͡ʃir.kun̠ʲˈt͡ʃiː.s̬i.o]
Noun
circumcīsiō f (genitive circumcīsiōnis); third declension
- circumcision, a cutting around
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | circumcīsiō | circumcīsiōnēs |
| genitive | circumcīsiōnis | circumcīsiōnum |
| dative | circumcīsiōnī | circumcīsiōnibus |
| accusative | circumcīsiōnem | circumcīsiōnēs |
| ablative | circumcīsiōne | circumcīsiōnibus |
| vocative | circumcīsiō | circumcīsiōnēs |
Related terms
Descendants
- Catalan: circumcisió
- English: circumcision
- French: circoncision
- Galician: circuncisión
- Italian: circoncisione
- Portuguese: circuncisão
- Romanian: circumcizie
- Spanish: circuncisión
References
- “circumcisio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "circumcisio", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- circumcisio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.