circumductie

Dutch

Etymology

Borrowed from Latin circumductiō.

Pronunciation

  • Hyphenation: cir‧cum‧duc‧tie
  • Rhymes: -ʏksi

Noun

circumductie f (plural circumducties, diminutive circumductietje n)

  1. (anatomy) circumduction (rotation of a body part)
    Coordinate terms: abductie, adductie