circumequitans
Latin
Etymology
Present participle of circumequitō
Participle
circumequitāns (genitive circumequitantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | circumequitāns | circumequitantēs | circumequitantia | ||
| genitive | circumequitantis | circumequitantium | |||
| dative | circumequitantī | circumequitantibus | |||
| accusative | circumequitantem | circumequitāns | circumequitantēs circumequitantīs |
circumequitantia | |
| ablative | circumequitante circumequitantī1 |
circumequitantibus | |||
| vocative | circumequitāns | circumequitantēs | circumequitantia | ||
1When used purely as an adjective.