circumligatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of circumligō.

Participle

circumligātus (feminine circumligāta, neuter circumligātum); first/second-declension participle

  1. bound (about)

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative circumligātus circumligāta circumligātum circumligātī circumligātae circumligāta
genitive circumligātī circumligātae circumligātī circumligātōrum circumligātārum circumligātōrum
dative circumligātō circumligātae circumligātō circumligātīs
accusative circumligātum circumligātam circumligātum circumligātōs circumligātās circumligāta
ablative circumligātō circumligātā circumligātō circumligātīs
vocative circumligāte circumligāta circumligātum circumligātī circumligātae circumligāta