circumligatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of circumligō.
Participle
circumligātus (feminine circumligāta, neuter circumligātum); first/second-declension participle
- bound (about)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | circumligātus | circumligāta | circumligātum | circumligātī | circumligātae | circumligāta | |
| genitive | circumligātī | circumligātae | circumligātī | circumligātōrum | circumligātārum | circumligātōrum | |
| dative | circumligātō | circumligātae | circumligātō | circumligātīs | |||
| accusative | circumligātum | circumligātam | circumligātum | circumligātōs | circumligātās | circumligāta | |
| ablative | circumligātō | circumligātā | circumligātō | circumligātīs | |||
| vocative | circumligāte | circumligāta | circumligātum | circumligātī | circumligātae | circumligāta | |