circumlitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of circumlinō
Participle
circumlitus (feminine circumlita, neuter circumlitum); first/second-declension participle
- Smeared around
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | circumlitus | circumlita | circumlitum | circumlitī | circumlitae | circumlita | |
| genitive | circumlitī | circumlitae | circumlitī | circumlitōrum | circumlitārum | circumlitōrum | |
| dative | circumlitō | circumlitae | circumlitō | circumlitīs | |||
| accusative | circumlitum | circumlitam | circumlitum | circumlitōs | circumlitās | circumlita | |
| ablative | circumlitō | circumlitā | circumlitō | circumlitīs | |||
| vocative | circumlite | circumlita | circumlitum | circumlitī | circumlitae | circumlita | |
References
- “circumlitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers