circummissus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of circummittō (send around; outflank).

Participle

circummissus (feminine circummissa, neuter circummissum); first/second-declension participle

  1. outflanked

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative circummissus circummissa circummissum circummissī circummissae circummissa
genitive circummissī circummissae circummissī circummissōrum circummissārum circummissōrum
dative circummissō circummissae circummissō circummissīs
accusative circummissum circummissam circummissum circummissōs circummissās circummissa
ablative circummissō circummissā circummissō circummissīs
vocative circummisse circummissa circummissum circummissī circummissae circummissa