circummuniens

Latin

Etymology

Present participle of circummūniō

Participle

circummūniēns (genitive circummūnientis); third-declension one-termination participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative circummūniēns circummūnientēs circummūnientia
genitive circummūnientis circummūnientium
dative circummūnientī circummūnientibus
accusative circummūnientem circummūniēns circummūnientēs
circummūnientīs
circummūnientia
ablative circummūniente
circummūnientī1
circummūnientibus
vocative circummūniēns circummūnientēs circummūnientia

1When used purely as an adjective.