circummuniens
Latin
Etymology
Present participle of circummūniō
Participle
circummūniēns (genitive circummūnientis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | circummūniēns | circummūnientēs | circummūnientia | ||
| genitive | circummūnientis | circummūnientium | |||
| dative | circummūnientī | circummūnientibus | |||
| accusative | circummūnientem | circummūniēns | circummūnientēs circummūnientīs |
circummūnientia | |
| ablative | circummūniente circummūnientī1 |
circummūnientibus | |||
| vocative | circummūniēns | circummūnientēs | circummūnientia | ||
1When used purely as an adjective.