circummunitio
Latin
Etymology
circummūniō (“to wall up”) + -tiō
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɪr.kʊm.muːˈniː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t͡ʃir.kum.muˈnit̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
circummūnītiō f (genitive circummūnītiōnis); third declension
- (military) walling up, circumvallation
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | circummūnītiō | circummūnītiōnēs |
| genitive | circummūnītiōnis | circummūnītiōnum |
| dative | circummūnītiōnī | circummūnītiōnibus |
| accusative | circummūnītiōnem | circummūnītiōnēs |
| ablative | circummūnītiōne | circummūnītiōnibus |
| vocative | circummūnītiō | circummūnītiōnēs |
References
- “circummunitio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “circummunitio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers