circumplicaturus

Latin

Etymology

Future active participle of circumplicō

Participle

circumplicātūrus (feminine circumplicātūra, neuter circumplicātūrum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative circumplicātūrus circumplicātūra circumplicātūrum circumplicātūrī circumplicātūrae circumplicātūra
genitive circumplicātūrī circumplicātūrae circumplicātūrī circumplicātūrōrum circumplicātūrārum circumplicātūrōrum
dative circumplicātūrō circumplicātūrae circumplicātūrō circumplicātūrīs
accusative circumplicātūrum circumplicātūram circumplicātūrum circumplicātūrōs circumplicātūrās circumplicātūra
ablative circumplicātūrō circumplicātūrā circumplicātūrō circumplicātūrīs
vocative circumplicātūre circumplicātūra circumplicātūrum circumplicātūrī circumplicātūrae circumplicātūra