circumpositus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of circumpōnō.

Participle

circumpositus (feminine circumposita, neuter circumpositum); first/second-declension participle

  1. placed around

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative circumpositus circumposita circumpositum circumpositī circumpositae circumposita
genitive circumpositī circumpositae circumpositī circumpositōrum circumpositārum circumpositōrum
dative circumpositō circumpositae circumpositō circumpositīs
accusative circumpositum circumpositam circumpositum circumpositōs circumpositās circumposita
ablative circumpositō circumpositā circumpositō circumpositīs
vocative circumposite circumposita circumpositum circumpositī circumpositae circumposita