circumpositus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of circumpōnō.
Participle
circumpositus (feminine circumposita, neuter circumpositum); first/second-declension participle
- placed around
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | circumpositus | circumposita | circumpositum | circumpositī | circumpositae | circumposita | |
| genitive | circumpositī | circumpositae | circumpositī | circumpositōrum | circumpositārum | circumpositōrum | |
| dative | circumpositō | circumpositae | circumpositō | circumpositīs | |||
| accusative | circumpositum | circumpositam | circumpositum | circumpositōs | circumpositās | circumposita | |
| ablative | circumpositō | circumpositā | circumpositō | circumpositīs | |||
| vocative | circumposite | circumposita | circumpositum | circumpositī | circumpositae | circumposita | |