circumsaeptus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of circumsaepiō.
Participle
circumsaeptus (feminine circumsaepta, neuter circumsaeptum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | circumsaeptus | circumsaepta | circumsaeptum | circumsaeptī | circumsaeptae | circumsaepta | |
| genitive | circumsaeptī | circumsaeptae | circumsaeptī | circumsaeptōrum | circumsaeptārum | circumsaeptōrum | |
| dative | circumsaeptō | circumsaeptae | circumsaeptō | circumsaeptīs | |||
| accusative | circumsaeptum | circumsaeptam | circumsaeptum | circumsaeptōs | circumsaeptās | circumsaepta | |
| ablative | circumsaeptō | circumsaeptā | circumsaeptō | circumsaeptīs | |||
| vocative | circumsaepte | circumsaepta | circumsaeptum | circumsaeptī | circumsaeptae | circumsaepta | |