circumsepiens
Latin
Etymology
Present participle of circumsēpiō
Participle
circumsēpiēns (genitive circumsēpientis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | circumsēpiēns | circumsēpientēs | circumsēpientia | ||
| genitive | circumsēpientis | circumsēpientium | |||
| dative | circumsēpientī | circumsēpientibus | |||
| accusative | circumsēpientem | circumsēpiēns | circumsēpientēs circumsēpientīs |
circumsēpientia | |
| ablative | circumsēpiente circumsēpientī1 |
circumsēpientibus | |||
| vocative | circumsēpiēns | circumsēpientēs | circumsēpientia | ||
1When used purely as an adjective.