circumsistens
Latin
Etymology
Present participle of circumsistō
Participle
circumsistēns (genitive circumsistentis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | circumsistēns | circumsistentēs | circumsistentia | ||
| genitive | circumsistentis | circumsistentium | |||
| dative | circumsistentī | circumsistentibus | |||
| accusative | circumsistentem | circumsistēns | circumsistentēs circumsistentīs |
circumsistentia | |
| ablative | circumsistente circumsistentī1 |
circumsistentibus | |||
| vocative | circumsistēns | circumsistentēs | circumsistentia | ||
1When used purely as an adjective.