circumspectans
Latin
Etymology
Present active participle of circumspectō (“[I] look around”).
Participle
circumspectāns (genitive circumspectantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | circumspectāns | circumspectantēs | circumspectantia | ||
| genitive | circumspectantis | circumspectantium | |||
| dative | circumspectantī | circumspectantibus | |||
| accusative | circumspectantem | circumspectāns | circumspectantēs circumspectantīs |
circumspectantia | |
| ablative | circumspectante circumspectantī1 |
circumspectantibus | |||
| vocative | circumspectāns | circumspectantēs | circumspectantia | ||
1When used purely as an adjective.