circumtono
Latin
Etymology
circum- + tonō (“to thunder”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɪrˈkʊn.tɔ.noː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t͡ʃirˈkum.t̪o.no]
Verb
circumtonō (present infinitive circumtonāre, perfect active circumtonuī); first conjugation, no supine stem
Conjugation
Conjugation of circumtonō (first conjugation, no supine stem)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | circumtonō | circumtonās | circumtonat | circumtonāmus | circumtonātis | circumtonant | ||||||
| imperfect | circumtonābam | circumtonābās | circumtonābat | circumtonābāmus | circumtonābātis | circumtonābant | |||||||
| future | circumtonābō | circumtonābis | circumtonābit | circumtonābimus | circumtonābitis | circumtonābunt | |||||||
| perfect | circumtonuī | circumtonuistī | circumtonuit | circumtonuimus | circumtonuistis | circumtonuērunt, circumtonuēre | |||||||
| pluperfect | circumtonueram | circumtonuerās | circumtonuerat | circumtonuerāmus | circumtonuerātis | circumtonuerant | |||||||
| future perfect | circumtonuerō | circumtonueris | circumtonuerit | circumtonuerimus | circumtonueritis | circumtonuerint | |||||||
| passive | present | circumtonor | circumtonāris, circumtonāre |
circumtonātur | circumtonāmur | circumtonāminī | circumtonantur | ||||||
| imperfect | circumtonābar | circumtonābāris, circumtonābāre |
circumtonābātur | circumtonābāmur | circumtonābāminī | circumtonābantur | |||||||
| future | circumtonābor | circumtonāberis, circumtonābere |
circumtonābitur | circumtonābimur | circumtonābiminī | circumtonābuntur | |||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | circumtonem | circumtonēs | circumtonet | circumtonēmus | circumtonētis | circumtonent | ||||||
| imperfect | circumtonārem | circumtonārēs | circumtonāret | circumtonārēmus | circumtonārētis | circumtonārent | |||||||
| perfect | circumtonuerim | circumtonuerīs | circumtonuerit | circumtonuerīmus | circumtonuerītis | circumtonuerint | |||||||
| pluperfect | circumtonuissem | circumtonuissēs | circumtonuisset | circumtonuissēmus | circumtonuissētis | circumtonuissent | |||||||
| passive | present | circumtoner | circumtonēris, circumtonēre |
circumtonētur | circumtonēmur | circumtonēminī | circumtonentur | ||||||
| imperfect | circumtonārer | circumtonārēris, circumtonārēre |
circumtonārētur | circumtonārēmur | circumtonārēminī | circumtonārentur | |||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | circumtonā | — | — | circumtonāte | — | ||||||
| future | — | circumtonātō | circumtonātō | — | circumtonātōte | circumtonantō | |||||||
| passive | present | — | circumtonāre | — | — | circumtonāminī | — | ||||||
| future | — | circumtonātor | circumtonātor | — | — | circumtonantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | circumtonāre | circumtonārī | circumtonāns | — | |||||||||
| future | — | — | — | circumtonandus | |||||||||
| perfect | circumtonuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| circumtonandī | circumtonandō | circumtonandum | circumtonandō | — | — | ||||||||
References
- “circumtono”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “circumtono”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers