circumventio

Latin

Etymology

From circumveniō +‎ -tiō.

Pronunciation

Noun

circumventiō f (genitive circumventiōnis); third declension

  1. fraud, trickery
  2. circumvention

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative circumventiō circumventiōnēs
genitive circumventiōnis circumventiōnum
dative circumventiōnī circumventiōnibus
accusative circumventiōnem circumventiōnēs
ablative circumventiōne circumventiōnibus
vocative circumventiō circumventiōnēs

Descendants

  • Italian: circonvenzione
  • Portuguese: circunvenção

References