circumventus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of circumveniō (surround).

Participle

circumventus (feminine circumventa, neuter circumventum); first/second-declension participle

  1. surrounded, beset
  2. circumvented, deceived

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative circumventus circumventa circumventum circumventī circumventae circumventa
genitive circumventī circumventae circumventī circumventōrum circumventārum circumventōrum
dative circumventō circumventae circumventō circumventīs
accusative circumventum circumventam circumventum circumventōs circumventās circumventa
ablative circumventō circumventā circumventō circumventīs
vocative circumvente circumventa circumventum circumventī circumventae circumventa

References