circumvolvens
Latin
Etymology
Present participle of circumvolvō
Participle
circumvolvēns (genitive circumvolventis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | circumvolvēns | circumvolventēs | circumvolventia | ||
| genitive | circumvolventis | circumvolventium | |||
| dative | circumvolventī | circumvolventibus | |||
| accusative | circumvolventem | circumvolvēns | circumvolventēs circumvolventīs |
circumvolventia | |
| ablative | circumvolvente circumvolventī1 |
circumvolventibus | |||
| vocative | circumvolvēns | circumvolventēs | circumvolventia | ||
1When used purely as an adjective.