ciricend

Old English

Alternative forms

  • ċirċend, ċyrċend, ċyriċend

Etymology

Equivalent to ċiriċe +‎ -end.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈt͡ʃi.ri.t͡ʃend/

Noun

ċiriċend m

  1. an ecclesiastic, a cleric

Declension

Strong nd-stem:

singular plural
nominative ċiriċend ċiriċend, ċiriċende, ċiriċendas
accusative ċiriċend ċiriċend, ċiriċende, ċiriċendas
genitive ċiriċendes ċiriċendra
dative ċiriċende ċiriċendum

References

  • Joseph Bosworth, edited by T. Northcote Toller, An Anglo-Saxon Dictionary, Oxford, Clarendon Press, 1882
  • T. Northcote Toller, An Anglo-Saxon Dictionary: Supplement, Oxford, Clarendon Press, 1921